Wat doet zij mij nu aan.
Mijn hersens zeggen, nee laat gaan.
Maar mijn hart dat twijfeld nog.
Het weet het niet, is namelijk nog steeds verliefd!

Maar waarom doet zij mij dit alles nu nog aan.
Ik heb tot nu toe toch aan alles voldaan!
Zij niet, vergeeft en gunt mij dus niets.
Ja, toch wel, is alleen maar intens verdriet.

Omdat zij, mij de schuld geeft van alles
En zich zelf schoonpraat tegen iedereen?
Moet je nog van zo'n iemand blijven houden
Die zo intens gemeen is en koud als steen.

Maar wat doe je, als je diegene altijd hebt vereerd
En haar, nu nog steeds niet kan vergeten
Je blijft hopen dat zij zich bedenkt.
Misschien wel tegen beter weten.

Ze blijft toch immers de moeder van je kinderen.
En je zal haar, je leven lang blijven herinneren
Als het liefste wat er voor je was op deze aarde.
Is er iemand voor je, die haar kan benaderen of evenaren?

Wie, kan je haar nog doen vergeten.
De vrouw, van wie je zoveel hebt gehouden.
Moet wel een bijzonder iemand zijn.
Kan je nog wel iemand geven, hetzelfde vertrouwen.

De tijd die zal het me moeten leren.
De tijd die zal het hem moeten doen.
Maar moeilijk is het voor mij zeker.
Denk nog steeds teveel aan haar, aan toen.

07-03-2001.