einde...
Mijn hart is langzaam aan het helen
ik ben aan het praten gegaan
geen details verteld, enkel de grote delen
Ik weet dat ik er goed aan heb gedaan
ik heb iemand gevonden bij wie ik alles kwijt kan
die me niet alleen laat staan
M'n angsten kan ik bij hem kwijt
en verder alles wat me dwars zit
en ik merk, dat langzaam mijn verdriet slijt
Dat ik het een plaatsje kan geven...
Ik zie nu weer dingen,
die het waard zijn om voor te leven...
Reacties op dit gedicht
| Ine: | Woensdag, oktober 17, 2001 00:43 |
| ik ben echt heel blij voor jou!! Liefs Ine |
|
| You know, Jorretje: | Zaterdag, maart 10, 2001 22:03 |
| Hey, ik ben blij dit te horen... Ik doe alles voor jou! Heel ontzettend veel liefs en een gigantische megaknuffel, Jorretje |
|
| Denise Depresse: | Zaterdag, maart 10, 2001 20:58 |
| Mooi gedicht Renate....kan d'r niets meer over zeggen! :)) Liefs, Denise |
|
| Brammie: | Zaterdag, maart 10, 2001 19:10 |
| Mijn hart maakt een sprongetje bij het lezen van al dit moois. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||