altsheimer
Altsheimer
Er is niks zo erg als dingen vergeten,
zoals veel woorden en kreten.
Het zal je maar overkomen,
Dat gebeurt zelfs niet in je slechtse dromen.
Niet meer weten waar je huis is,
het is net zoiets als een verdwaalde vis.
Die midden in de zee niet meer weet hoe te zwemmen,
en er niemand is die je thuis kan brengen.
Helemaal alleen op straat,
en iedereen langs je gaat.
Niemand die vraagt waar je heen moet,
dus loop je maar mee met de stoet.
Geen idee welke kant je heen gaat,
Totdat er toch iemand naast je staat.
Die lief vraagt of ze iets voor je kan betekenen,
iemand waar je op dat moment kan rekenen.
Je zegt dat je in de war bent,
Maar dat je nog wel je naam kent.
Zodat jullie samen op zoek gaan,
en er nu samen voor staan.
Ze zegt Meneer, het komt wel goed,
en daarmee geeft ze je weer moed.
Om samen te gaan naar huis,
want nergens is het zo fijn als thuis.
Er is niks zo erg als dingen vergeten,
zoals veel woorden en kreten.
Het zal je maar overkomen,
Dat gebeurt zelfs niet in je slechtse dromen.
Niet meer weten waar je huis is,
het is net zoiets als een verdwaalde vis.
Die midden in de zee niet meer weet hoe te zwemmen,
en er niemand is die je thuis kan brengen.
Helemaal alleen op straat,
en iedereen langs je gaat.
Niemand die vraagt waar je heen moet,
dus loop je maar mee met de stoet.
Geen idee welke kant je heen gaat,
Totdat er toch iemand naast je staat.
Die lief vraagt of ze iets voor je kan betekenen,
iemand waar je op dat moment kan rekenen.
Je zegt dat je in de war bent,
Maar dat je nog wel je naam kent.
Zodat jullie samen op zoek gaan,
en er nu samen voor staan.
Ze zegt Meneer, het komt wel goed,
en daarmee geeft ze je weer moed.
Om samen te gaan naar huis,
want nergens is het zo fijn als thuis.
Reacties op dit gedicht
| Wheelgranny: | Vrijdag, november 07, 2003 23:50 |
| Veel, heel veel sterkte! Liefs Wheelgranny |
|
| nachtegaal: | Vrijdag, november 07, 2003 16:19 |
tja, niet simpel he die enkele heldere momenten waarop je heel goed weet dat je af en toe het noodzakelijke weer vergeet het geeft verwarring het geeft onrust maar vooral het maakt dat men je niet voor vol aanziet en dat is een beetje doodgaan schrijnende ziekte vreselijk om te hebben maar ook niet makkelijk om te begeleiden grtz van nachtegaal |
|
Over dit gedicht
| Auteur: maritsa | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2003 | ||
| Thema's: | ||