Voorbij
Gevoelens die je eigenlijk niet kent
Doen veel meer pijn wanneer je ze voor het eerst erkent
Onzekerheid, gemis en verdriet
Is het eerste dat je dan ziet
Je dacht iemand te kennen
Verblind was je volkomen
Nu blijf je achter hem aan rennen
Je leeft voor je dromen
Je zelfbeheersing ben je kwijt
Langzaam zakt hij verder weg.
Geheid door je gedrag, kleine meid
Dit keer heb je pech
Net die keer dat het echt voor me was
Dat ik meende wat ik vertelde
Het eindigt met een diepe kras
Toen hij niet meer belde
Het is nog niet definitief voorbij
Is het een kwestie van tijd
Want hoe vies is de schone lei
Die voor je toekomst pleit?
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, november 08, 2003 10:23 |
| Weet je, als je elkaar leest, besef je pas dat gevoelens eenvoudig universeel zijn. Mooi, herkenbaar verwoord. Liefs / sunset |
|
| ik ben het: | Zaterdag, november 08, 2003 09:55 |
| Het schoonmaken van de lei kan alleen jij doen... heel mooi sterkte Liefs mij |
|
| Pascal Janssen: | Zaterdag, november 08, 2003 02:33 |
| Hoe herkenbaar, prachtig maar droevig. Maar houdt moed, de tijden veranderen wel weer, dat doen ze altijd. Sterkte Liefs Pasje |
|
| PeterdB: | Zaterdag, november 08, 2003 00:12 |
| Moedig van je om dit zo op te schrijven. Sterkte he | |
Over dit gedicht
| Auteur: Queen759 | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2003 | ||
| Thema's: | ||