Stilletjes
Ik staar door een waas,
En met tranen op mijn wangen,
De gedachte, stilletjes,
Diep in mij gevangen.
De wetenschap,
Jou kwijt te raken,
Doet mijn stem,
Heel plots staken.
Maar mijn hart,
Verdrinkt in verdriet.
En hardop zeggen,
Kan ik het niet,
Dus kus ik je in gedachten,
Nog 1 keer, heel even,
Voordat ik, heel stilletjes,
Verdwijn uit jouw leven.
En met tranen op mijn wangen,
De gedachte, stilletjes,
Diep in mij gevangen.
De wetenschap,
Jou kwijt te raken,
Doet mijn stem,
Heel plots staken.
Maar mijn hart,
Verdrinkt in verdriet.
En hardop zeggen,
Kan ik het niet,
Dus kus ik je in gedachten,
Nog 1 keer, heel even,
Voordat ik, heel stilletjes,
Verdwijn uit jouw leven.
Reacties op dit gedicht
| Wheelgranny: | Zaterdag, november 08, 2003 18:48 |
| In al zijn triestheid een mooi gedichtje, Engeltjuh! Veel sterkte! Liefs Wheelgranny |
|
| Evenstar21: | Zaterdag, november 08, 2003 13:39 |
| :( tis alweer een tijdje geleden dat ik van je hoorde, en nou ben je zo verdrietig....you know where to find me...kuzzzzzzzz | |
| zotte mie: | Zaterdag, november 08, 2003 12:13 |
| treurig gedichtje, wel mooi verwoord. je doet me denken aan een vriendin, ook een engeltje. zij zou evengoed dit gedicht knn geschreven hebben... veel moed... knuffie! xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2003 | ||
| Thema's: | ||