Eenzame bleke herdershond, plompverloren,
wat loop jij hier de zondagmorgen te drentelen
op de pechstrook van de snelweg
naar de zon of dood,
ergens tussen De Pinte en Kruishoutem,

je vachtharen staan stijf overeind
van zweet en angst,
je tong kwijlend uit je bek,
toch blijf je dapper doordraven
alsof de duivel op je hielen zit,

ben je de weg kwijtgeraakt
of liet je baasje die je blind vertrouwde
je zomaar achter op een stopplaats
of baanrestaurant met een list ?

Hoeveel kilometers loop je die spookauto
achterna verdwenen met de zuiderzon
of is het thuis dat je zoekt,
ben je de kluts kwijt ?
Welke richting wijst je neus ?

Remmen dicht, hier stoppen ?
Je reinste waanzin,
jou een lift aanbieden ?
Waarheen moet je wezen ?
Wie weet ben je zo razend van ontreddering
en zou je me bijten of,

voor altijd aan mijn voeten blijven hangen,
geen van beiden lijkt me erg gezond,
beter mij ook niet te volgen
ben zelf het noorden kwijt !