twijfel
wie ben ik?
Als ik s'morgens wakker word,
heb ik overal zin in.
Waarom voel ik mij dan later,
zo onbeschrijfelijk triest?
Het is net,
of er een ander mensje,
in mijn lichaam kruipt!
Ik vecht,
ik lach,
terwijl ik van binnen huil!
Altijd vrolijk,
altijd blij,
wie kent mij?
Ik ken mijzelf soms niet.
Ik kan zo gelukkig zijn,
maar altijd,
voel ik dat
verborgen verdriet.
Als ik s'morgens wakker word,
heb ik overal zin in.
Waarom voel ik mij dan later,
zo onbeschrijfelijk triest?
Het is net,
of er een ander mensje,
in mijn lichaam kruipt!
Ik vecht,
ik lach,
terwijl ik van binnen huil!
Altijd vrolijk,
altijd blij,
wie kent mij?
Ik ken mijzelf soms niet.
Ik kan zo gelukkig zijn,
maar altijd,
voel ik dat
verborgen verdriet.
Reacties op dit gedicht
| kokkie: | Zondag, november 09, 2003 09:24 |
| eb en vloed jackie...de getijde speelt met onze gevoelens... kop op liefs angela |
|
| Jannie Hoogendam: | Zondag, november 09, 2003 00:52 |
| Ja, je kunt het verstoppen, maar verdriet is als olie op het water; het komt altijd boven drijven... sterkte Jacky... Begrijp je goed! knuffie jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2003 | ||
| Thema's: | ||