Gedesoriënteerd,
Verleden uitgewist
Stil is het vergeten
Maar het gevoel kon ik niet kwijt
Jullie moesten het zo nodig weten
Het mocht zijn, zo onveranderd
schaamte voor alles wat ik doe of ben
Is de toekomst zo voorspelbaar,
ik wou dat ik kon zeggen,
dat ik mezelf wel ken
liefde zal verdwijnen,
haat bewerkt mijn hart
tot in de diepste kern tot nagedachtenis
totaal gedesoriënteerd,
totaal verward
Reacties op dit gedicht
| chloe de bruyn: | Zondag, november 09, 2003 17:46 |
| mooi liefs patty | |
| Purity: | Zondag, november 09, 2003 11:31 |
| Nou meissie, orrienteer je dan dus maar op je nieuwe ''omgeving'' zodat je die snel weer doorhebt.. enneh, die liefde verdwijnen? Keep on smiling(dat jij altijd doet;)) Pijnlijk, droevie gedicht.. maar mooi Dikke knufselkus! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2003 | ||
| Thema's: | ||