IK
Mijn lEVEN,
iK BEN EEN MENS,UIT EEN STUK,
IK ZIE DROEFHEID EN GELUK
KIJK IN DE SPIEGEL VAN MIJN LEVEN
MIJN HAND, DIE TRILT VAN HET BEVEN.
iK BEN EEN SPEELBAL VAN HET LEVEN,
SOMS STUITERT HIJ TE HARD,
BANG WAT IK MOET BELEVEN,
VOEL ME VRESELIJK VERWART.
iK BEN EEN MENS,UIT EEN STUK,
EN.MET EEN BEETJE MEER GELUK,
KAN IK JE TOCH WAT GEVEN.
hET ENIGE WAT IK BEZIT;mIJN LEVEN
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Zondag, november 09, 2003 19:34 |
| En dat is een heleboel!!! Het mooie zit echt van binnen liefs Jannie |
|
| Marlies: | Zondag, november 09, 2003 19:13 |
| je leven is dan ook je kostbaarste bezit... Mooi gedaan! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2003 | ||
| Thema's: | ||