Witte veren .......
haar witte veren
vallen op het pad
van krakende kiezelstenen
ze verzachten het pad
waar de pauw loopt
en slijten scherpe randjes
haar veren …haar trots
wijzen de weg
op het pad van hoop
want ze weet
voor iedere gevallen veer
komt er een nieuwe weer
christa
Reacties op dit gedicht
| michris: | Donderdag, november 13, 2003 10:55 |
| met hulp en steun, die onontbeerlijk is, spreidt een pauw steeds weer haar vleugels, ze is sterk en trots, omdat ze weer vliegen wil...zoals een kind dat buiten speelt in de wind... liefs, michris |
|
| M@ri@: | Donderdag, november 13, 2003 02:10 |
| *schitterbaar* warme knuf *boselfje* |
|
| arie: | Donderdag, november 13, 2003 01:23 |
| ze wist het niet, maar nu weet ze het zeker ;) Mooi meis (K) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2003 | ||
| Thema's: | ||