Wees maar niet bang
Ik heb in nood gezeten
en zag de uitkomst niet
Maar, ik wilde nooit vergeten
God verlaat me niet
~~~~~
Gezweefd op het randje van de afgrond
Geen voor, geen achter,
geen opzij
Maar, 'k zong dit lied met blijde galmen
Gods engelen waren mij nabij
In doodsnood heb ik Hem geroepen
want, ik was vogelvrij
***
Vrees toch geen nood
's Heren trouw is groot
en bij 't nachtelijk duister
volgt het morgenrood...
~~~~
Echt, ik heb dat zo ervaren
't was niet in mijn eigen kracht
Dat ik zeeën heb bevaren
die mij veel ellende bracht
***
Maar het einde van dit alles
en, het duurde best wel lang
Zag ik trouw van God hier boven
die mij zei:
WEES MAAR NIET BANG
J. Hoogendam
14-11-2003
| Wheelgranny: | Vrijdag, november 14, 2003 22:59 |
| Toch zalig die geruststelling van God zelf! Het helpt je door alles heen, nietwaar? Liefs Tonnie |
|
| Aibell: | Vrijdag, november 14, 2003 22:57 |
| Prachtig...dit is echt een supermooi gedichtje! | |
| H.J.: | Vrijdag, november 14, 2003 20:43 |
| mag ik meezingen Jannie. Heel mooi geschreven kus H.J. |
|
| janssen: | Vrijdag, november 14, 2003 17:45 |
| welk een godsvrucht straald hier vanaf mooi geschreven groetjes van uit belgie Wilhelm |
|
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2003 | ||
| Thema's: | ||