Het afscheid
Het afscheid ligt mij nauw aan het hart,
wat had je anders gedacht.
Al die herinneringen van die dag,
hebben mij versmacht.
Dat ligt gewoon aan de overmacht.
s'Nachts lig ik wakker, denkend aan die dag,
ik weet precies nog hoe jij daar lag.
Niemand heeft het aan zien komen,
want wij waren een weekend in Rome.
Ik heb het mij nog niet vergeven,
hoe jij daar hebt geleden.
Zondags kwamen we aan,
al roepend naar Uw naam.
We hadden U nog zoveel te vertellen,
maar het mocht niet meer tellen.
Daar lag jij op het bed, helemaal uitgestrekt.
Zo plots van ons heengegaan,
Sorry maar dat kan ik niet aan.
Die herinneringen maken mij het hel aan.