Mijn handen...
Mijn handen vertellen mijn verhaal....
ze zien eruit zoals ik me voel
gebroken... als ik het vrij vertaal
dun vel,
als ik naar mezelf kijk,
ben ik, ik, dan wel?
vol kloofjes, ik ben zo moe
erkenning is moeilijk
ben ik er zo aan toe?
Nagels gebroken,
knokkels blauw geslagen
Teveel verdriet en woede geroken...
Met mijn handen komt het wel weer goed
Mijn hart is een heel ander verhaal
die zit nog vol, en dat is het 'm... dat wat 't em doet...
Reacties op dit gedicht
| eXXie: | Maandag, maart 12, 2001 23:21 |
| Net wat Idster al zegt *sucht* heel erg mooi... Maar meissie, jouw hart zit vol met liefde dat heb je mij doen ervaren...!!!!!! Schat we mailen... |
|
| Brammie: | Maandag, maart 12, 2001 21:31 |
| Ook je hart kan je luchten en dat geeft ook een goed gevoel. Praten of schrijven dat is wat ik bedoel. | |
| Idster: | Maandag, maart 12, 2001 21:28 |
| pffffff..dis een heel mooi gedicht zeg... *sugt* zijn geen woorden voor... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||