ten strijde slapen
stilaan weet ik over dromen
die onmogelijke nacht aan-
vechten. koude krassen vlechten
weerloos wittevlagpatroon.
metaal knokt als vergeefs
verraad. ik vermoed geen ander
toedekken dan deze rillende roes,
ten strijde slapen houdt me
wakker. ik verlies stilaan,
mijn kille buik voelt vol
van overgave. ik weet voortaan
weer van dit stille sterven.
Over dit gedicht
| Auteur: pooky | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2003 | ||
| Thema's: | ||