Beslissen,
Toch niet van weerhouden
er woordloos
over te zullen spreken
Want bang je ooit te kwetsen
zal bij het laatste woord
weer blijven steken
Wel wint waarde het
van doen en laten
in de woordkeus van tederheid
En zoeken schimmen der waarheid
naar geluiden in de nacht
al absorberend de eenzaamheid
Spreekt men toch en jij begrijpt
wacht dan langzaam af
spreek niet ieder woord hard uit
en graaf je eigen graf
Noch van een ander ongeroerd
blijf nog even staan
zwijgzaam achter de coulissen
En kan je al je emoties
plots weer aan
dan pas kan je weer beslissen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2003 | ||
| Thema's: | ||