Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Winterdood
Betoverd nu, in winterdood
in laatst verlangen, waterschoot
rust mijn ziel, mijn pijnlijk smart
al was het om de dag te dragen
Mijn zucht, mijn damp als ademstroom
als draden, die de vlinders vlogen
verdwenen in landschapspaden
Enkel wit
het vocht hangt boven aarde
in de slaap, die mijn dood verdrijft
het is de nacht, die naderschrijdt
Ik bereid me voor
op de tocht der eeuwen
op het uur
dat bijna morgen is
Reacties op dit gedicht
capice vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
ikkuh
:
Maandag, november 17, 2003 18:35
wauw... *is sprakeloos*... dat is erm... héél mooi
dank je =)
Over dit gedicht
Auteur:
capice
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
17 november 2003
Thema's:
[Leven]
[Dood]