| tineke : | Dinsdag, maart 13, 2001 23:14 |
| Lieve Wil. Wat is toneel en wat het echte leven... Als je pijn voelt dan leef je toch. Je kunt toch geen pijn acteren..... ofwel.. Of geluk of verliefd heid.. Net zoals je zegt: Liefde verdween vaak te snel....... Echt een prachtig gedicht. ik heb net als je vorige weer goed kunnen nadenken. Als toneelspeler door het leven gaan of je echt zijn in een wereld vol onbegrip pijn vreugde geluk....... Liefs tineke |
|
| catharina: | Dinsdag, maart 13, 2001 18:58 |
| het publiek zag het spel dat zij samen speelden herkenden geen waarheid zagen niet wat ze deelden onverschilligheid slechts met pijn in hun hart de waarheid ontbloot hun vrienden verward...... pijnlijk herkenning die ik gelukkig achter me heb gelaten... treffend neergezet wil..... liefs catharina |
|
| Firebolt: | Dinsdag, maart 13, 2001 17:33 |
| *pffff*...... je verbaast me elke keer weer..... | |
| phookae: | Dinsdag, maart 13, 2001 14:15 |
| zo simpel en toch weer zo raak verwoord. Blijf schrijven Wil!!! | |
| pramodah: | Dinsdag, maart 13, 2001 11:06 |
| zo uit het leven gegrepen,het gordijn viel toen plooien nog klapten.....prachtig wil.... | |
| Jacobs Ivan: | Dinsdag, maart 13, 2001 10:19 |
| Dit vind ik een prachtig gedicht |
|
| Auteur: wil melker | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||