plukgebed
zoveel dingen hangen nog in de kruinen
van dit complexe leven te pendelen
soms glanzend op het sterke licht
in een zwijgzame schil van een woord dik
mijn armen en handen zijn nog jong
mijn ogen weten het en ook mijn hart
maar er is dat niet kunnen aanvaarden
wat ik ben en wat ik word
de chronische vermoeidheid
die mijn armen alsmaar treft
van dit complexe leven te pendelen
soms glanzend op het sterke licht
in een zwijgzame schil van een woord dik
mijn armen en handen zijn nog jong
mijn ogen weten het en ook mijn hart
maar er is dat niet kunnen aanvaarden
wat ik ben en wat ik word
de chronische vermoeidheid
die mijn armen alsmaar treft
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Dinsdag, november 18, 2003 20:45 |
| een mooi plukgebed wat dat dan ook moge zijn... ik vind het prachtig verwoord Tim alleen dat ene woord 'pendelen' stoort me maar ik weet niet waarom... misschien die harde e -klank is zo maar mijn gevoel liefs Erna |
|
| contrôle-freak: | Maandag, november 17, 2003 23:08 |
| (...) | |
| Pascal Janssen: | Maandag, november 17, 2003 22:33 |
| Chronisch is zoiets akeligs... Sterkte Groetjes Pasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2003 | ||
| Thema's: | ||