brandende pijn
Brandende pijn
Ik loop over straat
Maar ik voel me niet fijn
Ik loop over straat
Maar ik word door iedereen aangestaard
Ik begrijp het niet
Denk nergens bij na
Ik kijk in een winkelruit
Schrik van de persoon die ik zie
Niet ik……, toch ik
Tranen springen in mijn ogen
Beelden komen weer te boven
Gillende mensen….donker…. warm…. Drukte….
En Brand!!!
Brand net zoals nu in mijn ogen en in mijn hart
Brand om verloren vrienden en om mijn “eigen” gezicht
Brand die mijn hele leven blijven zou, en de angst…..
Iedereen heeft medelijden met je
Alleen niemand denkt er bij na
Ze kijken je allemaal achtervolgend aan;
Ja, kijk maar goed, ik kom uit Volendam,
En ik ben voor mijn leven lang VERBRAND!!!
Ik loop over straat
Maar ik voel me niet fijn
Ik loop over straat
Maar ik word door iedereen aangestaard
Ik begrijp het niet
Denk nergens bij na
Ik kijk in een winkelruit
Schrik van de persoon die ik zie
Niet ik……, toch ik
Tranen springen in mijn ogen
Beelden komen weer te boven
Gillende mensen….donker…. warm…. Drukte….
En Brand!!!
Brand net zoals nu in mijn ogen en in mijn hart
Brand om verloren vrienden en om mijn “eigen” gezicht
Brand die mijn hele leven blijven zou, en de angst…..
Iedereen heeft medelijden met je
Alleen niemand denkt er bij na
Ze kijken je allemaal achtervolgend aan;
Ja, kijk maar goed, ik kom uit Volendam,
En ik ben voor mijn leven lang VERBRAND!!!
Reacties op dit gedicht
| janneke: | Dinsdag, maart 13, 2001 13:15 |
| Bedankt voor jullie reacties, ik vind het fijn dat er mensen zijn die het begrijpen, alleen is hier helaas een misverstand. Sorry hiervoor. Ik weet wel hoe het is om nagekeken te worden, maar ik heb de ramp in Volendam niet meegemaakt. Ik ken er zelfs niemand. Ik weet ook niet hoe het kwam dat ik dit gedicht schreef, maar ik voel erg mee met de mensen die dit wel mee hebben gemaakt. Het heeft me allemaal heel erg aangegrepen, maar dus voor alle duidelijkheid, ik heb het gelukkig niet mee gemaakt | |
| Lonesome Cowboy: | Dinsdag, maart 13, 2001 12:51 |
| Lieve Janneke, Weet wat het is als mensen je aankijken, als je anders bent. Het is voor mij normaalste zaak van de wereld, (moet je mijn gedicht anders zijn, is lezen). Je zal er heel erg aan moeten wennen, echt wennen zal het nooit. maar lieverd, vergeet nooit. De schil zal dan nu verranderd zijn, maar je innerlijk is vele male waardevoller geworden, door de ervaring die je heb gedaan. Je zal dit vanzelf gaan inzien, zal wat tijd kosten, maar geloof me dat komt vanzelf. Ik kom zelf n |
|
| Jacobs Ivan: | Dinsdag, maart 13, 2001 11:15 |
| Maar Janneke toch,toch een mooi gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: janneke | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||