laten we naakt zijn liefste
zuiver naakt want alle dagen dolen we
door de straten van deze wereld
in jassen van meerdere leugens dik
en mutsen over alle kaalheid geplakt
want naakt wekt er immers niets
dan verontwaardiging en gelach
in vaak volgesmeerde gezichten
en dan is er nog de koude
die langs alle kieren binnensluipt
tussen de witte moedermuren
is dat kwetsbaar zijn mij nog veilig
een aanvaardende warmte
die alles draagt en in mezelf
rust er ook meestal nog aanvaarding
laten we naakt zijn, compleet naakt
hoewel liefde een vonk is die in
vele vuren evenveel oranje ontsteekt
laat bij ons het wit licht dansen
laten we erdoor kijken en lachen