ik zal nu niet bestaan
ik ga je laten gaan
dat ik nu even niet zou bestaan
ik heb dingen fout gedaan
dat gaat anders nu, en voor taan
als jij, lieve jij het weer aan zou kunnen
tot die tijd ga ik weer mijn eigen dingen runnen
en als jij ooit zo ver kunt komen
en zelf een beslissing hebt genomen
tot die tijd zal ik niet bestaan
en komt er dan geen einde aan
dan blijf jij altijd in mijn hart
de rest van mijn leven geef ik jou een plaatsje apart
misschien hoor ik nog nog van jou tot aan
en tot aan die tijd, zal ik niet bestaan
gehad om afscheid te nemen
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Zaterdag, november 22, 2003 13:19 |
| lieve jij, je blijft bestaan, geloof me. Mooi geschreven. Vol gevoel. Bluebird je dichtie worden steeds meer puur. liefs van Boudaatje |
|
| Meisie: | Donderdag, november 20, 2003 21:52 |
| Ik weet zeker als die gene dit gedicht leest waar het voor is bestemd dat het haar of hem erg zal raken... En misschien wel anders gaat denken over de dingen Ik hoop het Maar afscheid is zeker heel moeilijk.. Helemaal als je niet ECHT afscheid heb kunnen nemen Dikke knuffel van *Meisie* |
|
| Wheelgranny: | Donderdag, november 20, 2003 21:18 |
| Afscheid nemen hoort bij het leven, Bluebird. Het is altijd moeilijk! Maar het gevoel hebben, dat het nog nooit zo moeilijk is geweest, dan lijkt je leven even stil te staan. Hou goede moed en ik wens je veel sterkte. Liefs Wheelgranny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bluebird | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2003 | ||
| Thema's: | ||