voor één keer...
Soms als ik aan je denk
wou ik dat ik
al was het maar heel even
je gezicht weer zag
voor één keer,
weer je glimlach zag
wetend dat,
die ene keer
nooit meer komen zal,
wetend dat ik die ene droom
nooit bereiken zal,
ik voel de tranen branden in mijn ogen
maar in mijn binnenste
hoop ik...dat dromen toch nog uitkomen...
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Dinsdag, november 25, 2003 19:56 |
| misschien zijn de onmogelijke dromen wel de mooiste... | |
| Luijkx: | Vrijdag, november 21, 2003 15:23 |
| Sterkte, heel gevoelig geschreven Liefs, Laura |
|
| meisjuh: | Vrijdag, november 21, 2003 11:21 |
| sterkte... mooi geschreven liefs knuff pricilla |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Vaneela* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2003 | ||
| Thema's: | ||