Decadent
Decadent
Zie me zitten op
die dure stoel
Overvol... van luxe,
Onbeschamend lef, geluk te
bevragen
terwijl er rond me heen
levensnood lengt in
duister van dagen
Zie me liggen in
Het kingsize bed, lui
Genietend... van
Zelfvoldaanheid
Bezig hoe belangrijk
Ik wel wezen kan
Terwijl in oud karton
Mijn buur overwinteren kon
Hoor...
mijn rijke woorden
van culturele leegte
die zo... zo verbleken, wanneer
men, van die stoel, uit het
bed en zonder woorden
één daad waarachtigheid
verwekt
Zie me zitten op
die dure stoel
Overvol... van luxe,
Onbeschamend lef, geluk te
bevragen
terwijl er rond me heen
levensnood lengt in
duister van dagen
Zie me liggen in
Het kingsize bed, lui
Genietend... van
Zelfvoldaanheid
Bezig hoe belangrijk
Ik wel wezen kan
Terwijl in oud karton
Mijn buur overwinteren kon
Hoor...
mijn rijke woorden
van culturele leegte
die zo... zo verbleken, wanneer
men, van die stoel, uit het
bed en zonder woorden
één daad waarachtigheid
verwekt
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Donderdag, november 27, 2003 15:11 |
| We denken vaak in dezelfde lijn Gunther en zullen wij aan het grote verschil niet kunnen wennen hoewel wij baden in weelde. Euro's meer of minder maakt voor ons niet uit als wij maar beseffen dat onder het karton ook mensen huizen. Treffend weer van een mens die innerlijke lanschappen heeft geschonken en waar ik nog van geniet! | |
Over dit gedicht
| Auteur: gunther vandenberghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2003 | ||
| Thema's: | ||