Een lege kamer..
Een lege kamer
gevuld met voorwerpen
een lawaaierige stilte
laat mij me de leegte in werpen
een voldane stilstand
met hier en daar een beweging
door de wispelturige windstand,
geroepen door het verdriet
verzet ik mij tegen de kilte
zodat niemand deze tranen ziet,
deze onzichtbare en vochtloze tranen
die zich alleen naar binnen werken
en mij in rust van woede kan ontladen.
Een volle kamer
gevuld met talloze emoties
een geruisloos lawaai
tot de wind er leegte in blies
en deze vicieuze cirkel
weer van voor af aan begint..
Een lege kamer..
gevuld met voorwerpen
een lawaaierige stilte
laat mij me de leegte in werpen
een voldane stilstand
met hier en daar een beweging
door de wispelturige windstand,
geroepen door het verdriet
verzet ik mij tegen de kilte
zodat niemand deze tranen ziet,
deze onzichtbare en vochtloze tranen
die zich alleen naar binnen werken
en mij in rust van woede kan ontladen.
Een volle kamer
gevuld met talloze emoties
een geruisloos lawaai
tot de wind er leegte in blies
en deze vicieuze cirkel
weer van voor af aan begint..
Een lege kamer..
Reacties op dit gedicht
| Patatnath: | Zondag, februari 01, 2004 12:58 |
| duister .. maar ik voel de gevoelens .. en dat is de bedoeling van een gedicht .. knap gedaan ! xx Nath | |
| Serenity: | Maandag, november 24, 2003 04:39 |
| Hoe duister ook toch, meis... Kreeg er rillingen van eerlijk gezegd. De tegenstrijdigheden in je tekst vind ik bewonderingswaardig knap! Liefs en een hele dikke knuf!!! Serenity xxxxxxxx ............ |
|
| Caroline van Geel: | Zondag, november 23, 2003 21:49 |
| Wauw echt een heel mooi gedicht en jammer genoeg erg herkenbaar, maar toch ook troostend, kus caro | |
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2003 | ||
| Thema's: | ||