onze blikken ontmoette elkaar
vuur...
maar jij hoort al bij haar
Dit kan weer eens niet
vuur...
kan niet geloven dat niemand het ziet
De vonken springen ervan af
vuur...
Het voelt zo straf
Het lijkt alsof ik het aantrek
vuur...
Jij bent te gek!
Stort ik me in een nieuw gevaar
vuur...
als jij toegeeft, ben ik nog niet klaar
Kan ik dit nog blussen
vuur...
en mijn geweten op tijd sussen?
Zodat ik dit vuur kan vergeten
En jou erbij...
Dan hoeft zij het nooit te weten.
Ik voel me zo gemeen
altijd iets wat niet mag
waar moet dit heen?