Kus van Rust
Kus van rust
De nevel hangt stil in het bos
Men kan het zo vers niet schrijven
Als het zacht uitgesproken woord
Dat deinend zoekt op de hunker
Van het leven... naar zijn zin
Wanneer het gevoel opgevangen
Wordt in het schrale lantaarnlicht
En mijn hoofd zuiver staart naar
Een blauwe hemel waar
Kommer verduisterd ligt
Schaarse momenten die ik koester
Daar één zucht zo... helder verlucht
Alle kleuren zich binden, waar niet
Één van ontvlucht en mijn geest
Ontwaakt in een kus van rust...
De nevel hangt stil in het bos
Men kan het zo vers niet schrijven
Als het zacht uitgesproken woord
Dat deinend zoekt op de hunker
Van het leven... naar zijn zin
Wanneer het gevoel opgevangen
Wordt in het schrale lantaarnlicht
En mijn hoofd zuiver staart naar
Een blauwe hemel waar
Kommer verduisterd ligt
Schaarse momenten die ik koester
Daar één zucht zo... helder verlucht
Alle kleuren zich binden, waar niet
Één van ontvlucht en mijn geest
Ontwaakt in een kus van rust...
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Donderdag, november 27, 2003 15:02 |
| Prachtgedicht...ik schrijf u mijn vriend! | |
| Sheena: | Donderdag, november 27, 2003 08:47 |
| eeuwige zoektocht van de mens, rust en toch in die ene kus, een stil moment, ja dat moet ook genoeg zijn ... weer een pracht diggie ... ;-) Sheen |
|
| Jacobs Ivan: | Woensdag, november 26, 2003 21:37 |
| mooi !! | |
| Hope: | Woensdag, november 26, 2003 13:40 |
| Neem de rust van je gedicht over in mijn geest... Zalig Liefs Hope x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gunther vandenberghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2003 | ||
| Thema's: | ||