Wat voel ik, wat voel ik voor jou.
Ik moet bekennen dat ik geen antwoord weten zou.
Ik ben blij als je belt, dat ik je stem weer even hoor.
Maar als je niet belt, stelt het ook niet veel voor.
Ik ben dan niet teleurgesteld, en niet boos.
Ik weet gewoon dat dit is waar ik voor koos.
Jij zoekt mijn warmte, maar daar blijft het bij.
Je kunt niet verliefd worden is wat je zei.
Je vind me leuk, lief, aardig en spontaan.
Je vind me aantrekkelijk maar zou niet verder willen gaan.
Je zegt dat je niet met mij zou kunnen leven.
Het duurde 10 minuten, voor je een reden kon geven.
Toch voel ik soms gevoel in een enkele kus die je geeft.
Ik zie in je ogen dat je het intens beleeft.
Toch blijf je ontkennen, zegt dat je dan wel vaker kwam.
Maar toch denk ik er het mijne van.
Ik denk dat je je niet zo snel meer wilt binden.
En dat je je in deze manier ook wel kan vinden.
Je zegt sinds kort dat je toch wel wat voor me voelt.
Maar dat liefde niet hetgeen is wat je bedoelt.
Ik denk dat je net zoals ik niet weet wat je gevoelens zijn.
Je ontkent ze, want we weten allebei, liefde doet pijn.
Ik vind het ook wel best op deze manier.
Al denk ik nu, was je maar even hier.
Misschien groeien we op deze manier wel naar elkaar toe.
Ga ik meer voor je voelen dan ik nu doe.
Ga jij meer voor mij voelen, dan alleen maar lust.
Heb je duidelijke gevoelens als je me de volgende keer kust.
Ik weet zelf nog niet eens wat m'n hart voelt.
Daarom begrijp ik zo goed wat jij bedoelt.
Misschien moet ik de volgende keer zeggen kom maar niet meer.
Maar de gedachte daaraan doet toch wel zeer.
Ach op het moment wil ik me toch aan niemand binden.
De tijd zal wel een oplossing vinden.
Het is geen oplossing op de lange duur.
Maar voorlopig geniet ik nog even van dit uit de hand gelopen avontuur.
groetjes sg