diepe leegte
Gevoelens
verdrongen in een diepe leegte
gedoemd om nooit meer het licht te zien
de stilte van het hart
vrezend om nooit meer te kloppen
oren, handen en ogen
tastend in het donker
op zoek naar liefde
liefde...
zich bevindend in de diepe leegte
verdrongen in een diepe leegte
gedoemd om nooit meer het licht te zien
de stilte van het hart
vrezend om nooit meer te kloppen
oren, handen en ogen
tastend in het donker
op zoek naar liefde
liefde...
zich bevindend in de diepe leegte
Reacties op dit gedicht
| Valeriaantje: | Dinsdag, maart 22, 2005 16:21 |
| Mooi en herkenbaar... | |
| Stijn Verbrugghe: | Zondag, maart 18, 2001 21:58 |
| schoon gedichteke annelies! echt waar |
|
| karentje: | Zaterdag, maart 17, 2001 17:18 |
| zo eb ik mij ook al gevoeld peis ik ja...zéér schoon geschreven | |
| Jane Bond: | Zaterdag, maart 17, 2001 16:10 |
| Ergens kan ik hetzelfde voelen, schoon gedichtje! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Annelies | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||