Het vlammetje in mijn hart
is langzaam aan het doven
het wordt steeds donkerder in my
niets valt er meer te redden

Maar plotseling, héél zachtjes
klinkt jouw stem in mijn hoofd
"Hou vol, geef niet op
Ik kan niet zonder je"

Het vlammertje in mijn hart
wakkert aan, wordt weer sterker
de hoop wordt weer zichtbaar
krijg weer vertrouwen in mezelf

Ik word nieuwschierig naar het licht
naar het licht van de zon
haar geluk, haar warmte
de liefde van haar stralen

Het klinkt misschien wat raar
maar voor my is dat bijzonder
liefde is niet zo vanzelfsprekend
Beschouw het als geluk...

*Nienna Lúinwë*