Ik mag je
Ik mag je
Spoorbomen bij verlaat station
velden vol verdriet
in Kamp Westerbork
waar ze schoenen poetsten van soldaten
lacht een skinhead om het leed
van de wezen
Moeder, vader kind
gaten gravend voor elkander
hunkerend naar schone kleren
ze waren pionnen van de hoge heren
Een kom een bord
twee paar oude schoenen
achter de ramen van de gaskamer
Speelden de beulen
met de vingers van
het vermoorde kind
Spoorbomen bij verlaat station
velden vol verdriet
in Kamp Westerbork
waar ze schoenen poetsten van soldaten
lacht een skinhead om het leed
van de wezen
Moeder, vader kind
gaten gravend voor elkander
hunkerend naar schone kleren
ze waren pionnen van de hoge heren
Een kom een bord
twee paar oude schoenen
achter de ramen van de gaskamer
Speelden de beulen
met de vingers van
het vermoorde kind
Reacties op dit gedicht
| tim balthazar: | Woensdag, november 26, 2003 23:16 |
| heeeeel mooi verwoord wijnand vanaf nu dus minder maar zinvollere reacties dus : de skinhead past die in het geheel?voor de rest echt een schitterend gedicht lang geleden trouwens groetjes |
|
| Evi: | Woensdag, november 26, 2003 22:34 |
| de waarheid is hard... prachtig mooi.. liefs |
|
| bieke: | Woensdag, november 26, 2003 20:44 |
| Mooi in woord gezet, maar bezorgde me rillingen toen ik het las. Liefs Bieke, |
|
| josephine!: | Woensdag, november 26, 2003 20:41 |
| wat een droevig maar mooi gedicht..! gaskamers, Westerbork..rrrr! Ik krijg er de rillingen van! liefs, Josephine |
|
| MayadeBij: | Woensdag, november 26, 2003 20:39 |
| Erg mooi Wijnand, kus, | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2003 | ||
| Thema's: | ||