Zondag zag ik je weer lopen,
je kijkt me nog even snel aan,
maar je moet weer verder spelen,
kan niet even stil blijven staan.
Ik kom bijna elke zondag bij je kijken,
je vind dat leuk, dat heb je gezecht,
ik probeer je niet steeds met iedereen te vergelijken,
maar dat is een groot gevecht.
Jij houdt nu van haar,
en dat doet me elke zondag weer zo'n pijn,
en als ik dan weer naar je staar,
wil ik zo graag bij je zijn.
Toch blijf ik zondags naar je komen,
want elke keer geef je me weer hoop,
wie weet wat er nog gaat komen,
ik laat het allemaal maar op beloop.
Alleen zou ik soms zo graag willen weten,
kan er tussen ons nog een toekomst zijn?
deze vraag laat me bibberen en zweten,
en soms wakker liggen van de pijn.
Ik hou van jou nu al 5 hele jaren,
zou dat ooit nog over kunnen gaan,
ik weet dat ik niet mag hopen,
maar ik wil weer zo graag naast je staan!