Stilte !
Stilte !
Het zachte ruisen Der Stilte,
Brengt Vaak Rust in Mijn Gemoed.
Zuigt weg al de Chaos en Drukte,
Verkoelt de onaangename hitte in Mijn Bloed.
Al het Banale komt langs uit Mijn Bestaan,
Dan blijft de tijd weer heel eventjes Stilstaan.
Je voelt wat Dan Niet word Gezegd,
Toch worden Mijn Grenzen dan weer Verlegd.
Geruisloos, Stil en Keer op Keer,
Gedachten Dwalen naar de afgelopen dagen Weer.
Het Had echt weer Niet Zo moeten Zijn,
Ik zit hier en Zucht en Denk,...
De Stilte Doet Deze Keer Wel Ondraaglijk Veel PIJN !
Het zachte ruisen Der Stilte,
Brengt Vaak Rust in Mijn Gemoed.
Zuigt weg al de Chaos en Drukte,
Verkoelt de onaangename hitte in Mijn Bloed.
Al het Banale komt langs uit Mijn Bestaan,
Dan blijft de tijd weer heel eventjes Stilstaan.
Je voelt wat Dan Niet word Gezegd,
Toch worden Mijn Grenzen dan weer Verlegd.
Geruisloos, Stil en Keer op Keer,
Gedachten Dwalen naar de afgelopen dagen Weer.
Het Had echt weer Niet Zo moeten Zijn,
Ik zit hier en Zucht en Denk,...
De Stilte Doet Deze Keer Wel Ondraaglijk Veel PIJN !
Reacties op dit gedicht
| synchrogirl: | Vrijdag, november 28, 2003 15:28 |
| Moooi gemaakt.. ! | |
| Tante Pollewop: | Vrijdag, november 28, 2003 14:38 |
| Een Oorverdovende stilte...... Heel mooi!! Groetjes T.p |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nelly Vitje. | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2003 | ||
| Thema's: | ||