Geen Leven
GEEN LEVEN
Het is toch geen leven zoals ze daar ligt
Maar officieel is ze niet dood
Een oud ziek lijf, gevuld met slangen
Een zakje vocht vervangt het brood
Het is geen leven om zo te lijden
Als de chemo het vertikt
Is het ethisch iemand te bevrijden
Als je ziet dat ze haast stikt
Het is geen leven zoals zij ligt weg te teren
Paniekerig kijkt door ademnood
Het doet pijn te constateren
Er bestaat geen leven voor de dood
Het is toch geen leven zoals ze daar ligt
Maar officieel is ze niet dood
Een oud ziek lijf, gevuld met slangen
Een zakje vocht vervangt het brood
Het is geen leven om zo te lijden
Als de chemo het vertikt
Is het ethisch iemand te bevrijden
Als je ziet dat ze haast stikt
Het is geen leven zoals zij ligt weg te teren
Paniekerig kijkt door ademnood
Het doet pijn te constateren
Er bestaat geen leven voor de dood
Reacties op dit gedicht
| Wheelgranny: | Zondag, november 30, 2003 21:02 |
| Moeilijk hè, om zo'n proces te moeten aanzien? Je voelt je zo machteloos, je bent bang, je zou verlichting willen brengen enz enz. Het is zo herkenbaar, Henk! Maar toch... het is haar leven, al is het nog zo pijnlijk en zwaar en dat besef je maar al te goed! Maar pijn doet 't en niet zo zuinig ook! Ik wens jullie heel veel sterkte en schrijf het maar van je af. Ik zal het weer lezen en als ik kan ook reageren. Liefs en een knuffeltje Wheelgrann |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Henk Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2003 | ||
| Thema's: | ||