Als ik zie hoe je lacht,voel ik me opgelucht
Omdat je weer eens gelukkig kan zijn
Maar ergens weet ik dat achter je lach een traan schuilt.
Want als ik zie hoe je huilt
voel ik zo’n onmacht
Zo’n woede
Omdat de mensen jou verkeerd behandelen
Ondanks je gouden hart
Omdat de mensen weer beginnen te roddelen
Ondanks je verdriet, je pijn
Die er zeer oprecht zijn.
Ik weet dat je het niet verdient
Alleen,zij willen het niet zien.
Maar onthoud dat als je weer huilt
Er iemand is die met je meevoelt
Die niet denkt
“Kijk, ze doet weer zielig!”
Maar wel denkt
“kijk, ze is verdrietig, en heeft steun nodig.”
En dan zal ik er voor je zijn
Je troostend vastnemen
En dan verzacht ik jou pijn.
En jij,
Zal je er ook voor mij zijn?
En zal je dan ook mijn pijn verzachten?