Veel te vroeg
Het was veel te vroeg
Dat je bent gegaan
Ik wou je nog wat zeggen
En stil naast je staan
Maar de herinnering aan jou
Blijft altijd voort bestaan
Ik weet nog hoe we lachten
Maar nu is het niet meer
Ik kan alleen maar huilen,
En er is niemand om te schuilen!
Waar ben je toch?
hoor je me?
Kom terug!
Want ik heb je nodig…
Dat je bent gegaan
Ik wou je nog wat zeggen
En stil naast je staan
Maar de herinnering aan jou
Blijft altijd voort bestaan
Ik weet nog hoe we lachten
Maar nu is het niet meer
Ik kan alleen maar huilen,
En er is niemand om te schuilen!
Waar ben je toch?
hoor je me?
Kom terug!
Want ik heb je nodig…
Reacties op dit gedicht
| *Vaneela*: | Maandag, december 01, 2003 18:02 |
| tspijt me voor je...als ik iets voor je kan doen...kwil altijd luisteren...ben een vriendin kwijt en weet dat het kan opluchten om even te praten...kusje Evi | |
Over dit gedicht
| Auteur: roel baekelmans | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2003 | ||
| Thema's: | ||