Klein Geluk
De wind waait zachtjes door mijn haren
Gele bundels breken de nacht
De zon komt op in al haar glorie
Het lijkt wel of zij naar mij lacht
Ik hef mijn hand op naar de stralen
Mijn vingers spelen met het licht
Ik wil het niet kwijt dit kleine geluk
En doe stilletjes mijn ogen dicht
Gele bundels breken de nacht
De zon komt op in al haar glorie
Het lijkt wel of zij naar mij lacht
Ik hef mijn hand op naar de stralen
Mijn vingers spelen met het licht
Ik wil het niet kwijt dit kleine geluk
En doe stilletjes mijn ogen dicht
Reacties op dit gedicht
| Marijke6: | Donderdag, augustus 29, 2002 18:46 |
| wauw ik las het gewoon ff en dacht er niet bij na maar ik vind het echt een enorm mooi gedicht ik kan er helemaal rustig bij zitten en het 10 keer lezen en ik word er zelf ook een beetje gelukkig van! Echt prachtig vooral mijn vingers spelen met het licht...echt super... Liefs...Marijke |
|
| leonencra: | Maandag, januari 07, 2002 13:20 |
| mmmmm het rijm is helder, soms verzwakt omdat je metrum nog niet goed is. in strofe een (en dit kan jij ook makkelijk zien door te tellen van de lettergrepen en zorgen dat ze allemaal (van rijm tot rijm dus nu zin 1-2 tot 3-4) even lang zijn). nu is dat hier het geval wel in strofe een, maar dan nog, hij loopt niet! en dat zit verkeerd in zin 2. breken de nacht. "BREken de NACHT" staat tegenover "zij NAAR mij LACHT" en je ziet door die andere klemtonen krijg je een niet lekker lopend ef |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quira | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||