Onzekerheid

Weet niet wat ik denk of voel
Hoofd slaat tilt als ik aan je denk
Wil nooit weg als ik bij je ben
Volg m’n hart maar m’n hoofd protesteert
Ik vertrouw je steeds meer en meer
Als je in m’n ogen staart
Of je armen om m’n middel slaat
Verdwijnt twijfel als sneeuw voor de zon
Vraag me niet waar of wanneer dit gevoel begon
Geniet ervan zoals ik nooit eerder kon

Maar ergens schuilt het gevaar
Dat we er niet kunnen zijn voor elkaar
En dat gevoel ontboezemt angst
Weet niet hoe lang ik dit nog verbergen kan
Langzaam vind je de weg naar m’n hart
Bereik je het doel of blijf je ook zoeken
In de doolhof van onze aarzeling