Waarom vind iedereen het raar,
Als ik praat over een eigen kind
Het is toch werkelijk iets moois,
Iets van jezelf, die je lief hebt en bemindt

Tot een prachtig en teer wezentje,
Groeit het daar op eigen kracht
Alleen het dragen van zo’n wonder,
Geeft mij al een onnatuurlijk macht

Want eindelijk is er iets op aard,
Dat zijn leven te danken heeft aan jou
Het is jou eigen kleine wonder,
En er is niets anders waar ik zoveel van hou

Het is niet zo dat ik nu al dat kindje wil,
Ik ben tenslotte nog maar 15 jaar
Maar ik mag toch wel uitkijken naar zoiets moois,
Waarom vinden mensen dat toch zo raar?