voor de laatste keer...misschien
jouw hand in dat van mij
die blik van: "laat me niet alleen"
wees gerust, ik blijf nog wel even
Woorden branden op je lippen
maar ze komen er niet uit
allang niet meer
ik voel dat het naderbij komt
het moment dat je mijn hand los zal laten
en je ogen zachtjes sluiten
tranen in mijn ogen
een gevoel van spijt, diep in mij
omdat ik jou niet beter kende
maar weet dat als je tijd er is
wanneer je er niet meer bent
ik je erg zal missen
ik geef je nog een kus
streel rustig door je haar
traag stap ik naar buiten
en kijk nog even om
voor de laatste keer...
misschien
die blik van: "laat me niet alleen"
wees gerust, ik blijf nog wel even
Woorden branden op je lippen
maar ze komen er niet uit
allang niet meer
ik voel dat het naderbij komt
het moment dat je mijn hand los zal laten
en je ogen zachtjes sluiten
tranen in mijn ogen
een gevoel van spijt, diep in mij
omdat ik jou niet beter kende
maar weet dat als je tijd er is
wanneer je er niet meer bent
ik je erg zal missen
ik geef je nog een kus
streel rustig door je haar
traag stap ik naar buiten
en kijk nog even om
voor de laatste keer...
misschien
Reacties op dit gedicht
| *Vaneela*: | Donderdag, december 04, 2003 21:51 |
| mooi geschreve we hebbe der dan ook lang genoeg aan gezete hé ;) nee echt ik hoop dat het ni de laatste keer is da je haar gezien hebt...tleve is ni altijd zoals je het wilt maar blijf toch maar hopen dikke zoen | |
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2003 | ||
| Thema's: | ||