Maan
Zacht adem ik haar naam,
Die schimmen weer tot leven wekt,
Die mist verdicht, beschaduwd licht,
De geest die haar aanschouwt,
En in eigen eenzaamheid,
Bedroeft om liefde rouwt.
Die schimmen weer tot leven wekt,
Die mist verdicht, beschaduwd licht,
De geest die haar aanschouwt,
En in eigen eenzaamheid,
Bedroeft om liefde rouwt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Fabian Schurgers | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||