Het is zo’n onbestemd gevoel
als je ’s ochtends vroeg weer opstaat
Het is alsof je wacht op iets
waarvan je weet dat het niet komen gaat
Er komt totaal niks uit je handen
en je hele dag staat stil
Je zit maar voor je uit te staren
want je weet niet wat je wilt
Je hoopt maar dat je lach weer terugkomt
en dat het wel weer beter wordt
Het zinloze wachten duurt maar, en toch
kom je zoveel tijd te kort
aaj-mij-konijn: | Vrijdag, december 05, 2003 17:13 |
zeker herkenbaar... sterkte, liefs, Iza |
|
Vinkje: | Vrijdag, december 05, 2003 15:11 |
Herkenbaar... Dikke knuffel voor jou! Liefs, |
|
jazzzz: | Vrijdag, december 05, 2003 13:45 |
mooi gedicht! idd, vervelend gevoel.. ik stuur je wat smilies, wie weet helpt het :) :) :) :) :) liefs, |
|
de nifter: | Vrijdag, december 05, 2003 11:58 |
vervelend gevoel. het strand niet echt geholpen? | |
Oorlam: | Vrijdag, december 05, 2003 10:09 |
take your time, take it easy, relax and sing-along your favorite tunes! (en neem een pepernoot!) |
|
chloe de bruyn: | Vrijdag, december 05, 2003 09:59 |
Ik kom ook tijd te kort ,en de dagen zouden voor mijzelf echt niet langer mogen zijn want dan ben ik helemaal op ,liefs patty | |
Auteur: Evenstar21 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 december 2003 | ||
Thema's: |