Weemoed ....
gekleurd dun glimmend glas
schittert bij het zwakke kaarslicht
wat de kamer verlicht
omgeven door kitch
geniet ik van
nostalgische warmte
in gedachten
waan ik me terug
naar lang geleden
toen de warmte
van de kollenkachel
de kamer verwamde
geen tv alleen maar een radio
geen chips of fris
een kopje koffie of thee
en pindas in dop
nostalgie maakt weemoedig
en toch
ik kan niet zonder
christa
slaap lekker freaks
fijne dag morgen
Reacties op dit gedicht
| michris: | Zondag, december 07, 2003 23:14 |
| ...ook ik herinner me deze nostalgie...ik herinner me nog de kachel die in de voorkamer stond met glas in lood raampjes....en mijn vader in de grote stoel er naast...dat geeft een vredig beeld nu ik er aan terugdenk... liefs, michris |
|
| xavion: | Zondag, december 07, 2003 10:31 |
| http://home.quicknet.nl/qn/prive/dj.rijkers/Christa.htm | |
| *Shanti*: | Zondag, december 07, 2003 10:05 |
| Die kolenkachel was lekker warm, maar je moest wel altijd houtjes hakken, om 'em weer aan te krijgen, kolen halen buiten in de kou... Nostalgisch zeker, maar een thermostaat op 21 zetten gaat echt wel makkelijker....... Je ziet het brengt wel herinneringen naar boven.. Leuk, groetjes, namasté, Shanti |
|
| meisjuh: | Zondag, december 07, 2003 02:40 |
| mooi geschreven... liefs pricilla |
|
| Ninandra: | Zondag, december 07, 2003 00:17 |
| :) Schitterend gedicht.. Slaap lekker! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2003 | ||
| Thema's: | ||