verder zak ik weg
in onstabiele grond
de gisteren zo sterke basis
stort in en snoert mij de mond

nieuwe angsten duiken op
oude raken niet geblust
als een klein kind gevangen
in een volwassen web van onrust

het nest verlaten valt me zwaar
laat staan een nieuw te bouwen
ook al kan het met een vogel
die blind is te vertrouwen

ik zie mijn schaal nog liggen
al daar op moeder's schoot
het blijft maar aan mij kleven
de banden zijn te groot

langzaam groeide ik op
ervaring zwaar betaald
ik dacht dit aan te kunnen
maar heb opnieuw gefaald

tijd zal wonden helen
ik heb erin geloofd
ik moet er iets van maken
ik heb het je beloofd

ik vecht voor 't goede leven
ik zat op 't goede spoor
weet waar ik moet geraken
ik ga er zeker voor

blijf ook verder knokken
hoe zwaar de weg ook is
ik stuur je alle licht
voor je tocht door duisternis

pijn kan niet blijven duren
voor mensen zoals wij
ons geluk zal nog wel komen
zowel voor jou ... als voor mij