Ik open mijn ...
Steeds heb ik op je gewacht,ik weet niet eens waarom,
Verliefdheid,of was ik blind ,of juist dom.
Wat er ook zal gebeuren ,
Ik open nu mijn deuren.
Niet binnen blijven zitten ,
En op de bank pitten.
Het verdriet gaat langzaam voorbij.
En wie weet wat er nog komt voor mij.
Verliefdheid,of was ik blind ,of juist dom.
Wat er ook zal gebeuren ,
Ik open nu mijn deuren.
Niet binnen blijven zitten ,
En op de bank pitten.
Het verdriet gaat langzaam voorbij.
En wie weet wat er nog komt voor mij.
Reacties op dit gedicht
| Miss_Independent: | Woensdag, mei 24, 2006 14:28 |
| zet je deur maar zo ver open als je kan, het geluk zal wel in de kier kruipen. Liefs Miss_Independent |
|
| Ninandra: | Zondag, december 07, 2003 19:09 |
| Right! Laat de stralen maar binnen, en alles oplichten. Blijven zitten om 1 persoon, kan soms zo moeilijk zijn, omdat je werkelijk van hem/haar houdt. Maar eigenlijk is hij/zij jouw liefde niet eens waard. Veel sterkte en succes, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Storm | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2003 | ||
| Thema's: | ||