m'n kind vermoord
Precies 6 maand geleden
en ondanks alle veranderingen
toch weer die pijn
waarom moest het toch zo zijn?
Weer voel ik die pijn
de pijn van tijdens de abortus
precies het gevoel van toen
de pijn waar ik niks aan doen kon.
Mijn vriend weet van niks
niet van de abortus of de pijn
bang ben ik hem te verliezen
zwijgen is dan wat ik beter kan kiezen.
Verwerken kan ik het moeilijk
omdat het mijn schuld is
ik heb hem vermoord
geteisterd word ik door dat ene woord:
VERMOORD!!!
en ondanks alle veranderingen
toch weer die pijn
waarom moest het toch zo zijn?
Weer voel ik die pijn
de pijn van tijdens de abortus
precies het gevoel van toen
de pijn waar ik niks aan doen kon.
Mijn vriend weet van niks
niet van de abortus of de pijn
bang ben ik hem te verliezen
zwijgen is dan wat ik beter kan kiezen.
Verwerken kan ik het moeilijk
omdat het mijn schuld is
ik heb hem vermoord
geteisterd word ik door dat ene woord:
VERMOORD!!!
Reacties op dit gedicht
| meisjuh: | Maandag, december 08, 2003 17:05 |
| je hebt de keuze nu een maal gemaakt toen.. terug te draaien is het niet... probeer t eaccepteren dat je toen voor deze weg gekozen hebt... je ehbt er vast wel over nagedacht.. en et met een goede reden weg hebben laten halen.. vermoord is een groot woord lief roosje!! vermoord heb jij je kindje niet!!!echtniet... liefs sterkte en een knuffel pricilla |
|
| brinkieloontje: | Maandag, december 08, 2003 14:05 |
| hey roosje.. het zal cker een heele moeilijke beslissing zijn en ook heel erg moeilijk om het uit je hoofd te zetten, maar misschien is het wel beter.. het zal namelijk heel meoilijk zjin een kind op te voeden en het zal een goede beslisssing zijn.. je akn er nu nog weinig aan veranderen, probeer het te accepteren hoe moelijk dat ook is... sterkte ermee, en kop op.. XXXXX Ilona |
|
| Ton Rijkers: | Maandag, december 08, 2003 13:48 |
| Hoi Roosje, Zeer te begrijpen dat dit pijn doet...Het is niet niets..afstand moeten doen van een levend wezentje dat in jou groeit...Maar probeer jezelf te vergeven...want hoe je jezelf ook verwijten maakt...het kindje komt er nooit door terug... En je weet ...als ik je ergens mee helpen kan...graag hè. Heel veel sterkte...en wees een beetje mild voor jezelf in je oordeel over jezelf...want eerlijk die pijn verdien je niet...echt niet... Veel groetjes, |
|
| matahari: | Maandag, december 08, 2003 13:12 |
| ik zou eerst rustig over de kinderwens spreken om te weten hoe hij daar over denkt..als hij gek op kin'dren blijkt te zijn,zou ik 't niet vertellen want dan zou hij 't mij niet vergeven!blijkbaar had jij je redenen voor 't waarom? vergeet niet dat je met dit soort dingen heel voorzichtig moet omgaan.vooral als je weet hoe je partner er over denkt..sterkte.. |
|
| christina: | Maandag, december 08, 2003 12:55 |
| jij zal een goede reden hebben gehad en je beslissing goed hebben overwogen straf jezelf niet zo met verwijten en misschien lucht het toch op als je het met je vriend bespreekt liefs en sterkte christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: roosje4814 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2003 | ||
| Thema's: | ||