Ik herken je sterke handen
aan de tralies in het raam
Je glimlach komt terug
in het geel van de tuinstoel
De trap doet me denken
aan de zekerheid die je me biedt
En de flikkerende tl-verlichting
aan de flikkering in je ogen
als je lacht
Het zuchtje wind door mijn kleding
is een ander verhaal
Die van je handen die rillingen veroorzaken
waarin ik mezelf verlies
verdwaal
Zo ben ik hier gekomen
Waar een basgitaar in de verte klinkt
Het doet me denken aan je stem
Een stem die ik niet zal horen
totdat ik weer verdwaal
Een paarduizend kilometer verderop
waar ik geen tralies meer nodig heb
en de tuinstoel binnenstaat
De tl-verlichting sfeerverlichting is
en het zuchtje wind
de rillingen van je warme omhelzing is
Samen op de trap