Soms heb ik zin om de natuur te bezingen.
De leeuwerik in de vroege morgen.
Voor de bloemen die bloeien.
Het gras weer gaat groeien.
Een bij zonder zorgen.
O, winter, met je witte wollen deken.
Herfstbladeren van vlammende waarde.
Wolken met regen na weken
Droogte, voor de dorstige aarde.
Géén struik of boom hoor klagen.
De wind blaast , zo guur.
De vorst er is, zo puur.
En ,t water mij kan dragen.
De zon met haar stralen
De nacht laat verdwijnen.
En de nacht zonder dralen
Die kracht weer laat schijnen.
Mijn ogen weer open.
De dag voor mij is.
Alles er is en niets mis.
En ik nog kan lopen.
En het doet me weer goed,
O, dierbare wielen,
Dat ik mensen ontmoet,
Begaan met elkaar in de file.
jolanda vonk: | Dinsdag, december 09, 2003 21:56 |
Ja natuur geeft altijd veel inspiratie, liefs Jolanda | |