haat en liefde
Als woorden handen waren
En het schelden niet bestond
Zou een hard woord geen zware klap meer zijn
Maar een vraag naar vergiffenis.
Is het echt mogelijk?
Is het mogelijk dat mensen weer hand in hand kunnen lopen
En kinderen weer zorgeloos buiten kunnen spelen.
Of is het maar een illusie dat iedereen met zich meedraagt.
dat niemand durft te verwezenlijken zodat
beesten weer mensen kunnen zijn.
Zodat haat verdwijnt met de duisternis
En liefde niet langer meer een illusie hoeft te zijn,
Maar de oprechte werkelijkheid!
Reacties op dit gedicht
| Roger Bamps: | Woensdag, december 10, 2003 12:26 |
| Een gedicht als een parel zo mooi. Hoop doet leven! groetjes Roger. |
|
| xavion: | Dinsdag, december 09, 2003 22:32 |
| Laat maar stromen je emoties tot woorden... Liefs, XaVioN |
|
| hélène: | Dinsdag, december 09, 2003 21:11 |
| heb een paar keer moeten lezen eer ik het tegoei begreep, maar nu ik het snap vind ik het heel mooi. Tja, liefde aan haat liggen heel dicht bij elkaar, moeilijk soms he!? |
|
| *Vaneela*: | Dinsdag, december 09, 2003 21:02 |
| vond al da het zo lang duurde da ge iets instuurde :d is mooi geschreve ma vrees da het bij die ilusie ga blijve, ge kunt de wereld ni hand in hand zien lope want da zal nooit gebeure ma ik zou zegge...blijve dromeeuuuhhh | |
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2003 | ||
| Thema's: | ||