Door een waas van tranen.. van een vriend

Als de psyche met me op de loop gaat
Weet ik van koning noch prins geen kwaad
Maar als alles en iedereen over me heen valt
En de fles Ouzo mij het beste bevalt
Bezorgde blikken en gedachten zijn mijn deel
Maar daarmee kan ik niet zo veel
Zo bereik ik nooit mijn doel
Liefde, aandacht en zorg voelt zo koel

De mensen om me heen weten niet wat ik beleef
Of groei ik langzaam nog meer scheef?
Mijn moeder had geen schoot voor mij
Ook mijn vader droeg geen steentje bij
Ik ben slachtoffer van mijn verleden
Daarom nu zoveel pijn in het heden?
Ik, ijdel wezen en mens
Weet niet eens meer wat ik wens

Failliet verklaard en leeggeroofd
Steeds weer beterschap beloofd
Lege, arme ik en mijn hoofd te vol met hunkering
Naar aandacht liefde en waardering
De weelde waar ik nu geketend in verkeer
Ik durf , ik kan , ik voel niets meer..
Of durf ik toch nog een ander levensdoel te zoeken
Door alles te verliezen een andere winst boeken?

Nu bijna geen eigen keuze meer
Misschien dat ik hier dan nog wat van leer….