aan ~Classique~
Handen zien zacht
en spreken in een dans
de stille omhulling
schreeuwerig in mijn hart.
Enkel gemoedelijk
ongedwongen teder
en zonder eigen wil
en dank loopt wit zand in
fijne straaltjes door
licht gesprijde vingers
mijn lege hand voorbij.
^__^
Reacties op dit gedicht
| arie: | Vrijdag, februari 13, 2004 15:21 |
| tis niet eenvoudig haar stil te krijgen, maat jou is het gelukt ;) Liefs, Arie |
|
| ~Classique~: | Woensdag, december 10, 2003 21:06 |
| ik sta compleet met mijn mond vol tanden... Whouw is zo ongeveer het enige wat ik uit kan brengen... liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2003 | ||
| Thema's: | ||